Σάββατο
20-04-2024
00:47
Καλωσόρισες Επισκέπτης
RSS
 

Main Publisher Registration Login
Τα ζωάκια μας - Page 4 - ΦΟΡΟΥΜ »

· Αρχική σελίδα του site
· Αρχική σελίδα του φόρουμ
· Νέα δημοσιεύματα · Μέλη
· Κανόνες · Αναζήτηση · RSS


ΦΟΡΟΥΜ » ΣΠΙΤΙ - ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ - ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ » ΦΥΤΑ ΚΑΙ ΖΩΑ » Τα ζωάκια μας (Φωτογραφίες)
Τα ζωάκια μας
martzak51

Ημερομηνία: Τετάρτη, 18-01-2012, 16:49 | Δημοσίευμα # 46
Ασημένιο Μέλος

Δημοσιεύσεις: 1235
Δωράκια: 7
Σεβασμός: 4

Offline
Πράγματι ....Παρατηρώ τα πουλάκια, που μαζεύονται σε μια λεμονιά και ρογδιά εξω από το υπνοδωμάτιό μου όταν βρίσκομαι στην Κρήτη, με τις ώρες το πρωί και το βράδυ όταν μαζεύονται και νιώθω αφάνταστη ευγνωμοσύνη εκείνη την στιγμή προς τον Θεό !!!! γιατί ζώ.....!!!!! biggrin
 
rika

Ημερομηνία: Τετάρτη, 18-01-2012, 23:12 | Δημοσίευμα # 47
Δυνατό Μέλος

Δημοσιεύσεις: 243
Δωράκια: 0
Σεβασμός: 1

Offline
Quote (martzak51)
γιατί ζώ.....!!!!!

Αυτό ακριβώς ήθελα να πω κι εγώ. Διαβάζοντας τα όσα γράφετε κορίτσια, αυτό μου 'ρθε κατά νου. Μας αρέσουν όλα αυτα τα ζωντανά πλασματάκια, μικρά και μεγάλα, γιατί βλέπουμε ότι είναι συνέχια στην κίνηση και μας κάνουν να νιώθουμε ότι ζούμε γιατί βλέπουμε τη ζωή γύρω μας!
Αν και δεν έχω κανένα ζωάκι, τα αγαπάω όμως όλα happy
 
Ρανια

Ημερομηνία: Πέμπτη, 19-01-2012, 23:46 | Δημοσίευμα # 48
Χάλκινο Μέλος

Δημοσιεύσεις: 757
Δωράκια: 5
Σεβασμός: 2

Offline
έτσι είναι Ρίκα μου όταν σέβεσαι τη ζωή, τη ζεις πιο έντονα
 
martzak51

Ημερομηνία: Παρασκευή, 20-01-2012, 01:02 | Δημοσίευμα # 49
Ασημένιο Μέλος

Δημοσιεύσεις: 1235
Δωράκια: 7
Σεβασμός: 4

Offline
Και εγώ Ρίκα μου δεν έχω ζωάκι στο σπίτι μου αλλά εχω τα πουλάκια στα δέντρα της διπλανής μου αυλής....Ισως γελάσετε αλλά αν σας πώ ότι φοβόμουν πάρα πολύ τα σκυλάκια ,θα το πιστέψετε;; Πανικός και κρύος ιδρώτας κυλούσε στο σώμα μου όταν έβλεπα σκύλο,άλλαζα δρόμο,μούδιαζε όλο μου το σώμα από το φόβο μου. Υπήρχε λόγος βέβαια ..Ενα μικρό σκυλάκι με πηρε στο κυνηγι όταν ήμουν 5 χρόνων μέ έρριξε κάτω με αποτάλεσμα να πάρω ράμματα στο πηγούνι και στα γόνατα και φυσικά τον φόβο μεχρι πριν λίγο καιρό....Εχω μεγάλη πρόοδο κάνει ,δεν φοβάμαι πλέον,δεν αλλάζω δρόμο και το ηρωικό ;;χάϊδεψα το σκυλάκι της εξαδέλφης μου.Η κόρη μου,μου είπε ότι θα με γράψουν στο βιβλίο Γκίνες.
Και το σπουδαίο;;; Φαντάζομαι τον εαυτό μου, παρέα με ένα σκυλάκι μόλις τα εγγονάκια μουμεγαλώσουν λίγο.... tongue
 
Ρανια

Ημερομηνία: Παρασκευή, 20-01-2012, 11:03 | Δημοσίευμα # 50
Χάλκινο Μέλος

Δημοσιεύσεις: 757
Δωράκια: 5
Σεβασμός: 2

Offline
Ναι! τα παιδικά τραύματα παίζουν μεγάλο ρόλο, στην πορεία όμως μπορούμε να το παλεψουμε σιγά σιγα αναπτύσσοντας μια σχέση με καποιο σκύλο γνωστού μας, έτσι ώστε να μαθουμε να αντιμετωπίζουμε το ζώο και να αποβάλλουμε το φόβο, ο οποίος εξάλλου δρα αρνητικά στη σχέση μας με το ζωντανό που μυρίζεται το φόβο μας και νοιωθει να απειλείται
 
martzak51

Ημερομηνία: Παρασκευή, 20-01-2012, 16:18 | Δημοσίευμα # 51
Ασημένιο Μέλος

Δημοσιεύσεις: 1235
Δωράκια: 7
Σεβασμός: 4

Offline
Το είχα καταλάβει πολύ καλά αυτό Ράνια μου......αλλά πως να κρύψω τον φόβο ή μάλλον τον πανικό που ένιωθα;;; sad
 
Ρανια

Ημερομηνία: Τετάρτη, 07-03-2012, 13:44 | Δημοσίευμα # 52
Χάλκινο Μέλος

Δημοσιεύσεις: 757
Δωράκια: 5
Σεβασμός: 2

Offline
Λοιπόν κορίτσια η χελώνα μου μου χτύπησε την πόρτα Μη γελάτε biggrin
Επειδή τις περασμένες μέρες ήταν βροχερές δεν έβγαινε, αλλά εχθες που είχε ήλιο ακούω στην εξωπορτα κάποια βαρειά αλλα αραιά χτυπήματα Πόρτα σιδερένια ! Βγαινω και τί να δω η χελώνα μου χτύπαγε για να της δώσω φαγητό!
Βλέπω μόλις βγαινω την αντίδραση της και καταλαβαίνω ότι με αναγωρίζει Επίσης εχει συνήθεια μόλις βγω με το σκύλο να μας παίρνει από πίσω
Θελει μαλλον παρέα tongue
 
virginie

Ημερομηνία: Τετάρτη, 07-03-2012, 19:10 | Δημοσίευμα # 53
Λαμπερό Μέλος

Δημοσιεύσεις: 509
Δωράκια: 8
Σεβασμός: 2

Offline
Πρέπει Ράνια μου να την έχεις πολλά χρόνια ή κάνω λάθος;Ακου να σου χτυπάει την πόρτα!!!!
Πάντως είναι πολύ ασυνήθιστο αυτό για μια χελώνα.Σε αναγνωρίζει σαν το άτομο που την φροντίζει surprised
Αλλά να θέλει και βόλτα η κυρία.....ε αυτό κι αν είναι ασυνήθιστο.
Φαντάζομαι την εικόνα να περπατάς με το σκυλάκι και απο πίσω να ακολουθεί η χελώνα!!! biggrin
 
martzak51

Ημερομηνία: Πέμπτη, 08-03-2012, 00:50 | Δημοσίευμα # 54
Ασημένιο Μέλος

Δημοσιεύσεις: 1235
Δωράκια: 7
Σεβασμός: 4

Offline
Ωραία εικόνα ,έτσι δεν είναι Βιργινία;Τελικά όλα τα ζώα κάνουν πράγματα που μας εκπλήτουν και μας αφήνουν άφωνους wink
Νιώθουν περισσότερη αγάπη γι αυτούς που τους φροντίζουν απ'ότι οι άνθρωποι.... sad
Ισως όλοι μας κάποτε να μάθουμε από αυτά και να μη γινόμαστε αγνώμονες σε αυτούς που μας ευεργετούν wink
 
Ρανια

Ημερομηνία: Πέμπτη, 08-03-2012, 13:29 | Δημοσίευμα # 55
Χάλκινο Μέλος

Δημοσιεύσεις: 757
Δωράκια: 5
Σεβασμός: 2

Offline
Ετσι ειναι κορίτσια Νομ'ιζω οτι τα ζώα μας "εξανθρωπίζουν" όσο παράδοξο κι αν φαίνεται. Πλησιάζουμε τη φύση, μαθαίνουμε να επικοινωνούμε χωρίς λόγια αλλά με τη σκέψη, την πρόθεση, την ενέργεια
Βιργινία μου τη χελώνα αυτή την έχουμε πολλά χρόνια κάπου 15 στο ίδιο σπίτι, απλά τα τελευταία 2 χρόνια καναμε αλλαγές και ο κήπος έγινε πιο συμμαζεμένος ενώ πριν ήταν σε ημι'αγρια κατάσταση καθώς είχε μείνει το σπίτι κάποια χρόνια ακατοίκητο. Βέβαια στη χελώνα άρεσε πιο πολύ πριν γιατί έβρισκε πολλά χόρτα, μυγάκια, σαυράκια biggrin . τώρα όμως φροντίζουμε εμείς να της καλύπτουμε κάποιες ελλείψεις. Επίσης έβρισκε να κρυφτεί σε πολλά μέρη
Να σας πω ότι της αρέσουν τα λουλούδια: σκυλάκια, κατηφέδες, κυκλάμινα και κάποια άγρια χορτα
Πάντως τα ζώα είναι απόλαυση να τα παρατηρείς.
Απέναντί μας είναι ένα παρκάκι με δέντρα Συχνά πιάνω τη χελώνα να κοιτάει προς τα εκεί Σίγουρα θα ήθελα να πάει εκεί
Τι να της κάνω όμως ! cool
 
virginie

Ημερομηνία: Πέμπτη, 08-03-2012, 14:35 | Δημοσίευμα # 56
Λαμπερό Μέλος

Δημοσιεύσεις: 509
Δωράκια: 8
Σεβασμός: 2

Offline
Τα λουλούδια βλέπω είναι η αδυναμία της biggrin
Μη στενοχωριέσαι Ράνια μου που δεν μπορεί να πάει στο παρκάκι.Είναι τυχερή που μένει στον κήπο σου κι έχει εσένα να την φροντίζει tongue
Συμφωνώ με όλα αυτά που λές για τα ζώα.Εγώ παίρνω πολύ περισσότερα πράγματα απο την σκυλίτσα μου σε σχέση με αυτά που της δίνω.Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να της μιλάει λες κι έχω να κάνω με παιδί.Άσε που εγώ γίνομαι παιδί μαζί της.Τρέξιμο,κρυφτό ότι θέλεις κάνουμε .
'Οχι μόνο εγώ αλλά και η υπόλοιπη οικογένεια θεωρούμε τυχερούς τους εαυτούς μας που την έχουμε.Είναι η ψυχοθεραπεία μας. tongue
 
Ρανια

Ημερομηνία: Παρασκευή, 09-03-2012, 10:27 | Δημοσίευμα # 57
Χάλκινο Μέλος

Δημοσιεύσεις: 757
Δωράκια: 5
Σεβασμός: 2

Offline
Βιργινία μου όπως τα λες δωρεάν ψυχοθεραπεία Δε λένε ακόμα ότι όποιος εχει μια γάτα και τη χαϊδεύει μειώνεται το στρες του και κινδυνεύει λιγότερο από καρδιακές προσβολές?
Τωρα που σας γράφω εννοείται ο μικρός μου είναι αγκαλιά biggrin
Admin τι κανουν οι όμορφες γατούλες σου?
 
virginie

Ημερομηνία: Σάββατο, 10-03-2012, 01:25 | Δημοσίευμα # 58
Λαμπερό Μέλος

Δημοσιεύσεις: 509
Δωράκια: 8
Σεβασμός: 2

Offline
Όλα τα ζωάκια μού είναι αγαπητά, όμως η αδυναμία μου ήταν πάντα τα σκυλάκια.
Το πρώτο μου σκυλάκι η Λίζα ήταν ένα κουτάβάκι που το μάζεψα απο το δρόμο.Ευτυχώς που οι γονείς μου το συμπάθησαν και με άφησαν να το κρατήσω.
Πέθανε όταν εγώ ήμουν ήδη παντρεμένη.Ήμουν απαρηγόρητη.Τότε ο άντρας μου αγόρασε ένα μικρό κανίς.Δυστυχώς δεν έμεινε πολύ μαζί μου γιατί έμεινα έγκυος στην κόρη μου και τον πήγαμε στους γονείς μου.Έπειτα ήρθε το μωρό,εγώ είχα γίνει πολύ υποχόνδρια με το παιδί και δεν τον ξαναφέραμε σπίτι.
Βέβαια τον έβλεπα σχεδόν κάθε μέρα .Πρίν 7 χρόνια τον χάσαμε.Η αγάπη όλων μας για τα σκυλάκια μας έκανε να πάρουμε το Λιλάκι μας σαν δώρο στην κόρη μου .Τα παιδιά ήταν μεγάλα πιά και δεν φοβόμουν.Είναι πανέξυπνη παιχνιδιάρα και δεν μετανοιώσαμε ποτέ που την πήραμε.Το σημαντικότερο ήταν το πόσο καλό έκανε στην ψυχολογία των παιδιών μου.Οι γνωστοί μας γελάνε που της συμπεριφερόμαστε σαν να είναι το μωρό του σπιτιού.Ομως τι να κάνουμε εμεις έτσι αισθανόμαστε.Αφού το μουτράκι της είναι μια γλύκα.
Κορίτσια σας ζάλισα wacko Όταν μιλάω για την μικρούλα μου ξεχνάω να σταματήσω shy
 
martzak51

Ημερομηνία: Σάββατο, 10-03-2012, 02:00 | Δημοσίευμα # 59
Ασημένιο Μέλος

Δημοσιεύσεις: 1235
Δωράκια: 7
Σεβασμός: 4

Offline
Κορίτσια με κάνετε να ζηλεύω που εγώ δεν έχω ζωάκι sad
Θα μου πείτε ότι τώρα δεν μου μένει καθόλου χρόνος με τα μικρά μου κοριτσάκια....που θα πάει όμως ;Καλά να είμαστε και κάτι θα γίνει και με αυτό το θέμα...υγεία μόνο να έχουμε smile
 
woman-life

Ημερομηνία: Κυριακή, 11-03-2012, 12:56 | Δημοσίευμα # 60
Πλατινένιο Admin

Δημοσιεύσεις: 2513
Δωράκια: 6
Σεβασμός: 5

Offline
Μαρία μου ποτέ δεν είναι αργά! Μόλις μεγαλώσουν λίγο τα κοριτσάκια σου θα μπορέσεις να πάρεις κάποιο ζωάκι. Αυτό θα κάνει καλό και στις εγγονούλες σου happy

Ράνια μου, οι γατούλες μου συνεχίζουν ήρεμα την οικογενειακή τους ζωή στο χωριό. Μια φορά το χρόνο κάνουν παιδάκια - γατάκια. Φυλάνε τις κότες της θείας. Κυνηγάνε διάφορα ζουζούνια. Κοινώς έχουν μια πολυάσχολη ζωή! biggrin


Woman-Life
 
ΦΟΡΟΥΜ » ΣΠΙΤΙ - ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ - ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ » ΦΥΤΑ ΚΑΙ ΖΩΑ » Τα ζωάκια μας (Φωτογραφίες)
Search:

Καινούρια Άρθρα

(15-01-2017) Είναι και κάτι πρωινά ...!!! | Ψυχολογία
(23-06-2016) 5 Tips για οικονομικές καλοκαιρινές αποδράσεις | Χρήμα, αγορά, οικονομία
(20-06-2016) Τοματόσουπα με καπνιστό λουκάνικο | Σούπες - Ζωμοί
(17-06-2016) Τα 4 SOS τιπ για το μακιγιάζ της παραλίας | Μακιγιάζ και άρωμα
(14-06-2016) Δουλεύω στο σπίτι | Χτίζουμε καριέρα
(12-06-2016) Μην κάνετε αυτά τα λάθη μπροστά στα παιδιά σας | Γονείς και παιδιά

Κατασκευές βήμα βήμα
Μόνο για μέλη

Τέχνη Σερβιρίσματος
Μόνο για μέλη


Copyright MyCorp © 2024
Site managed by uCoz
website stats