Διάβασα το σχόλιο της nostalgia σε αυτό το άρθρο το οποίο με ταξίδεψε στην παιδική μου ηλικία.

Θυμήθηκα τότε που ήμασταν μικρά, εγώ κι ο μικρότερός μου αδερφός, πως περιμέναμε τον Άγιο Βασίλη και κάναμε κάθε προσπάθεια για τον δούμε έστω μέσα από την κλειδαρότρυπα. Θυμάμαι εκείνα τα συναισθήματα, την ανυπομονησία και το άγχος αν θα μας επισκεφτεί φέτος κι αν μας φέρει δώρα. Θυμάμαι ότι δεν μας ένοιαζε τι δώρα θα πάρουμε, το μόνο που μας απασχολούσε ήταν αν μας θυμηθεί και μας επισκεφτεί ο Άγιος Βασίλης... και πάντοτε μας θυμόταν κι ερχόταν κι εμείς ζούσαμε το χριστουγεννιάτικό μας παραμύθι.

Εσείς θυμάστε εκείνες τις μαγικές στιγμές; Θυμάστε εκείνα τα συναισθήματα, εκείνες τις παραμυθένιες στιγμές που μας χάριζαν οι γονείς μας;