* * *

Μη τόνε κλαις τον αετό
όπου πετά όταν βρέχει,
μα κλαίγε το μικρό πουλί
όπου φτερά δεν έχει.

* * *

Έχεις καρδιά που ο Θεός
δεν έχει πλάσει άλλη,
να τα 'χει τοσανά πολλά
τα πλούτη και τα κάλλη.

* * *

Δότης θα γίνω της καρδιάς
να μη ταφεί στο χώμα
να ζει αυτή να σ' αγαπά
κι ας είναι σε άλλο σώμα.

* * *

Δε κάνω πλέον όνειρα
δεν έχω πια ελπίδα
ανάθεμα σου έχω πει
την ώρα που σε είδα.

* * *

Γνώρισα χώρες μακρινές
με πλούτη και με κάλλη,
όμως σαν την Ελλάδα μας
καμιά δεν είναι άλλη.

* * *

Θεέ μου και να 'ταν δυνατό
δέκα φορές να ζούσα
δέκα φορές πιο δυνατά
εκείνη ν' αγαπούσα.

* * *

Μη φοβηθείς αν αισθανθείς
κάτι στο πρόσωπό σου.
Η σκέψη μου είναι και ζητά
ένα χαμόγελό σου.

* * *

Κράτα καλά της αγάπης μας,
μικρή μου, το τιμόνι,
γιατί στο δρόμο της ζωής
παραμονεύουν πόνοι.

* * *

Και με σπασμένα τα φτερά
μπορεί ο αετός ν' αντέξει
στην πιο μεγάλη θύελλα
μονάχος να παλέψει.

* * *

Παράπονα που έκανες
πως δε σε αγαπάω,
όμως εγώ ολημερίς
μόνο για σε μιλάω.

* * *

Αν έρθει μαύρο ριζικό,
μια μέρα και σε χάσω,
απ' την παλιά σου γειτονιά
δε θα ξαναπεράσω.

* * *

Αχ και να ήμουνα νερό
στον ποταμό που πλύνεις
και να 'χει ζέστη δυνατή
να σκύβεις να με πίνεις.

* * *

Η ευτυχία είν' κι αυτή
παραξενιές γεμάτη.
Και στην καλύβα βρίσκεται
και λείπει απ' το παλάτι.

* * *

Συ μ' έμαθες πώς αγαπούν,
πώς πίνουν, πώς γλεντούνε
μάθαμε τώρα δυο καρδιές
πώς ζούνε σαν χωριστούνε.

* * *

Τα δυο σου μάτια μοιάζουνε
μ' ένα ζευγάρι άστρα
και μου φωτίζουν τη ζωή,
αγγελοξελογιάστρα.

* * *

Αφού 'χεις άλλον στην καρδιά
εμένα τι με θέλεις
να μου παιδεύεις το κορμί
που διόλου δε λατρεύεις.

* * *

Νυχτώνει πάλι αγάπη μου
κι έχω χαρά μεγάλη
αφού θα ξανασμίξουμε
στου ήλιου τ' ακρογιάλι.

* * *

Ο έρωτας είναι γνωστό,
δεν έχει μέσες λύσεις,
ή αγαπάς όπως εγώ
ή πρέπει να χωρίσεις.

* * *

Δε θέλω κόσμο να θωρούν
τα μάτια τα δικά μου
ας είναι εκείνα σκοτεινά
ως είναι κι η καρδιά μου.

* * *

Η καρδιά η ταπεινή
ποτέ δεν υποφέρει,
με θεϊκή υπομονή
όλα τα υποφέρει.

* * *

Η καρδιά η σοβαρή
σπάνια κάνει λάθος,
φυσικά δεν φλυαρεί
μιλά πάντα με πάθος.

Τ΄ατσάλι σπά, το σίδερο λυγίζει
μα η φιλιά που σου κρατώ, όσο θα ζώ -θα ζήσει.

Εγώ ήμουνα που σ΄έβλεπα,να μή σε πιάσει η σκόνη,
να μή περάσεις το κακό και λιώσεις σαν το χιόνι.

Μάρτη κι Απριλομάη μου και άνοιξη του νού μου,
ήλθες και τέλος έδωκες του καταχείμωνου μου.

Αγάπη είναι νάγαπάς τους πάντες και τα πάντα,
κακίες,μίση.έχθρητες να τα πετάς στην μπάντα.

Η πιό μεγάλη ξενητιά απού δεν την κατέχεις
είναι να ζείς στόν τόπο σουκι άνθρωπο να μην έχεις.

Με τα σχοινιά του καραβιού να δέσουν το κορμί μου,
τότε θα δεις αγάπη μου και σύ την δύναμή μου΄

Μπορω να ζώ όντε γροικώ μόνο την μυρωδιά σου
γιατί ετότε παίρνω δύναμη και λειτουργεί η καρδιά μου

πώς το κατέχει η μάνα μου αφού χει μπλιά πεθάνει
και κάθε βράδυ οντέ πονώ την αγρυπνιά τσι κάνει.

Να μπόρουνα για μια στιγμή να μπώ μες στην καρδιά σου
να δω πως λειτουργούσανε τα συναισθήματά σου

Όλος ο κόσμος απ’ τη μια
κι η Κρήτη απ’ την άλλη
ω τη παντέρμη ζυγαριά
στη Κρήτη γέρνει πάλι.

Όλα παιρνούν και χάνονται
στου χρόνου την πορεία
μα δεν περνά, δε χάνεται
η αληθινή φιλία.

Τυχαίο τίποτα στη γη
δεν είναι να θυμάσαι,
ότι κι αν φέρει η αυγή
γέλα και μη φοβάσαι.

Τις λέξεις πάντα και ποτέ
προσπάθησε να κόψεις.
θα 'ρθει μια μέρα που γι' αυτές
σκληρά θα μετανιώσεις!

Με δυο καρδιές κυκλοφορείς
με δυο ψυχές υπάρχεις
για δυο ζωές ευθύνεσαι
μόνο το νου σου να' χεις

Το μονοπάτι της ζωής
σ' ένα γκρεμό τελειώνει
κι απού 'χει στη ψυχή φτερά
τ' ανοίγει και γλυτώνει

Αν έχεις πίστη στα όνειρα
και θέλεις να τα ζήσεις
τότε κυνήγα τη ζωή
ώσπου να τη κερδίσεις.

Ξύπναααααααα........η ζωή τρέχει!!!!

Στοίχημα βζω το κορμί ,του χάρου να το δώσω,
δεν θα βρεθεί άλλο κορμί να σ' αγαπάει τόσο.

Στείλε μου μια επιστολή ,να δω τα γράμματά σου
να δω αν μένει σταθερή ακόμα η καρδιά σου.

Σαν την ματιά σου πιό γλυκειά ,εγώ δεν είδα άλλη
να σου χαίδεύει την καρδιά σαν κύμα στ΄ακρογιάλι

Το τρυφερό χαμόγελο που έχεις με σκλαβώνει
και πιό βαθειά μεσ΄την ψυχή ο έρωτας ριζώνει.

Εγχείρηση μεσ΄την καρδιά δεν ημπορεί να γίνει,
γι αυτό και η αγάπη μας παντοτινή θα μείνει.

Τήν τελευταία μου στιγμή θα κάνω διαθήκη,
να σου χαρίσω την καρδιά γιατί σε σένα ανήκει.

Τα καναρίνια την αυγή γλυκά που τραγουνούνε...
και κάνουνε παρηγοριά σε κείνους π΄αγαπάνε.

Αναψε αγάπη στην καρδιά το λαμπερό σου βλέμμα,
ακόμα και στον ύπνο μου μπερδεύομαι για σένα.

Αηδόνια δεκατέσσερα θα στείλω στον οντά σου,
να καλαϊδούν γλυκά-γλυκά να λένε το όνομά σου.

Εις της αγάπης το νησί ,λιμάνι να γυρεύεις
που δεν το δέρνουν οι καιροί κι άσκοπα δεν ψαρεύεις.

* * *

Σ' ευχαριστώ ματάκια μου
που είσαι στη ζώη μου
πάντα πολύ θα σ' αγαπώ,
είσαι η επιλογή μου...

* * *

Δεν αξίζει η καρδιά σου
να ματώνει
κάθε όμορφο
έτσι τελειώνει.

* * *

Κάνε κουράγιο,
ψηλά το κεφάλι
όμορφες μέρες
θα 'ρθουνε και πάλι.

* * *

Πέναλτι μου έκανες
και σ' ερωτεύτηκα
και με τα φάουλ της ζωής
πάρα πολύ μπερδεύτηκα.

* * *

Η καρδιά δεν έχει λογική
άλλα κάνει και άλλα λέει,
σε κατάσταση τραγική
θλίβεται και κλαίει.

Πολλές φορές στον ύπνο μου ,ξυπνώ με μια λαχτάρα,
και στο σκληρό το χωρισμό δίνω βαρειά κατάρα.

Αγάπη μου ,η κάθε σου ματιά είπα και φώναξά το
πως είναι σφαίρα πιστολιού, και κάνει μπάμ και κάτω.

Μεσ' στο ταξίδι της ζωής, έτυχε να σε σμίξω,
και με την πρώτη μου ματιά μούπε να σ΄αγαπήσω.

Κρυφά μ΄' αρέσει ν΄αγαπώ και φανερά να λιώνω
το πως σ' αγάπησα πιστά ποτέ δεν μετανιώνω.

Οι άνθρωποι μπορέσανε στ' αστέρια ν' ανεβούνε
το φάρμακο του χωρισμού δεν μπόρεσαν να βρούνε.

Σαν βάτου ρίζα ρίζωσε η αγάπη στην καρδιά μου
και περιπλέκει σαν κισσός μέσα στα σωθικά μου.

Ευχαριστώ τα όνειρα που με παρηγορούνε
γιατί σε φερνουνε συχνά στην κλίνη που κοιμούμαι.

Πρώτος εδίξασε Ο Χριστός τον νόμο της αγάπης
κι όποιος αγάπη παραβεί, λέγεται παραβάτης

Πάρα πολύ σ' αγάπησα Χριστέ μου σε καλό μου,
μη σ' αγαπήςω πιο πολύ και χάσω το μυαλό μου.

Παρ την φωτογραφία μου για φυλαχτό μαζί σου
να σε φιλά απ το κακό σε όλη την ζωή σου.

Κάνω ζωγράφο την καρδιά, πινέλο το μυαλό μου
νερομπογιά το αίμα μου κι είσαι το είδωλό μου.

Αγγελος σε ζωγράφησε κι έφτιαξε την μορφή σου,
και σ' έκανε το πιό όμορφο πλάσμα του παραδείσου.

Κοιταξα εγώ τον ουρανό ,και έπεσε ενα αστέρι
και η ευχή που έκανα είναι να σ΄έχω ταίρι

΄Πάλι εσένα σκέπτομαι κι άμέσως στο μυαλό μου,
φουρτουνιασμένη θάλασσα πνίγει το όνειρό μου.

Του μισεμού σου οι πληγές όσο κι αν με πονούνε,
σε φέρνουνε στην σκέψη μου και με παρηγορούνε

Αν μ' άγαπάς, μή μ΄αγαπάς σαν να σου περισσεύω,
γτωχή κ άν έχω την καρδιά,ποτέ δεν ζητιανεύω

Είναι για μένα η αγάπη σου,η ανάσα και η πνοή μου
γι αυτό σου λέω αγάπα με σε θέλω στην ζωή μου.

Αμα δεν σ΄έχω δίπλα μου τίποτα δεν αξίζει,
ακόμα και η Ανάσταση Σταύρωση μου θυμίζει

Μπορεί να μή παντίχνομε γιατί οι συνθήκες φταίνε
όμως στην φαντασία μου,σμίγομε και τα λέμε.

Τα πρέπει γίναν αφορμή φώς και δεν μιλούμε
εμείς που κάποτε είχαμε τόσα πολλά να πούμε.