 Ας σκεφτούμε πόσο «πράσινο» μπορεί να γίνει το σπίτι μας. Ας υπολογίσουμε ποιες από τις γωνιές του μπορούν να μετατραπούν σε μικρές οάσεις. Στις γραμμές που ακολουθούν θα επιχειρήσουμε να περιπλανηθούμε σε όλα τα δωμάτια και να δούμε ποια είδη μπορούν να φιλοξενηθούν σε αυτά!
Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, όλοι προσπαθούμε να διατηρήσουμε ένα φυτό μέσα στο σπίτι ή το γραφείο μας. Με ένα κάκτο, ένα φίκο ή μία αζαλέα επιχειρούμε να κρατήσουμε τη μακραίωνη, αλλά όχι πλέον συχνή, επαφή μας με τη φύση, να κάνουμε το καθημερινό μας σκηνικό περισσότερο θελκτικό, λιγότερο επιτηδευμένο. Πώς όμως μπορούμε να κρατήσουμε εύρωστα τα φυτά μας σε έναν κλειστό χώρο; Ιδίως όταν οι σχέσεις τους με την υγρασία, το φως και τη θερμοκρασία δοκιμάζονται καθημερινά; Η απάντηση δίνεται μέσα από μια σύντομη περιήγηση στα δωμάτια του σπιτιού. Γιατί με αυτήν θα διακρίνουμε τις συνθήκες που επικρατούν και θα είμαστε σε θέση να αποφανθούμε ποια είδη όχι μόνο θα αντέξουν, αλλά θα ευδοκιμήσουν.
Η διαδρομή ξεκινά
Χαρτί, μολύβι και φύγαμε!.. Ξυπνάμε όλη μας την παρατηρητικότητα και επισκεπτόμαστε κάθε δωμάτιο. Στο «πέρασμα» μας καταγράφουμε τις διαστάσεις του διαθέσιμου (κενού) χώρου, αν υπάρχει φυσικός ή τεχνητός φωτισμός, αν κλιματίζεται, τι είδους σύστημα θέρμανσης υπάρχει, αν υπάρχουν παράθυρα και σε ποιες θέσεις, ποια είναι η μέση θερμοκρασία, ποσό συχνά χρησιμοποιείται κάθε δωμάτιο, ποια είναι η χρήση του και αν έχει υγρασία. Ίσως φαίνονται υπερβολικά πολλές οι πληροφορίες που πρέπει να καταγραφούν, αλλά η συγκέντρωση τους πραγματικά μας βοηθάει να κάνουμε μια αρχική αλλά αξιόπιστη εκτίμηση του χώρου μας και να πέσουμε στο επόμενο βήμα, δηλαδή στον εντοπισμό των κατάλληλων φυτών. Έχοντας πάντα στην εικόνα του μυαλού μας τα χαρακτηριστικά του κάθε δωματίου, βρίσκουμε εύκολα ποια είδη ή ποιες κατηγορίες φυτών μπορούμε να φιλοξενήσουμε. Για παράδειγμα, αν έχουμε μικρό υπνοδωμάτιο με μέση θερμοκρασία 25°C και καλό φωτισμό μπορούμε να διατηρήσουμε φυλλώδη τροπικά φυτά μικρής ανάπτυξης όπως η φιττόνια και η πιλέα τα οποία απολαμβάνουν τη ζέστη το φως.
Αν πάλι διαθέτουμε ένα ευρύχωρο καθιστικό, έχουμε την άνεση να επιλέξουμε είδη μεγαλύτερων διαστάσεων όπως ο φίκος.
Στο χολ της εισόδου
Καθήκον μας να το αντιμετωπίσουμε με προσοχή, αφού είναι ο χώρος που δημιουργεί την πρώτη εντύπωση στους επισκέπτες. Οφείλουμε να στήσουμε προσεκτικά τα φυτά, ώστε να δημιουργήσουμε ένα διακριτικό και καλαίσθητο αποτέλεσμα. Προτιμάμε επομένως φυλλώδη φυτά μικρής ανάπτυξης ή καλλωπιστικά δέντρα που επιδέχονται κλάδεμα. Αν ο χώρος είναι εκτεθειμένος σε ρεύματα αέρα, οπότε σημειώνονται μεγάλες αλλαγές στη θερμοκρασία, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον πόθο και το σπαθίφυλλο.
Στο καθιστικό
Ως το μεγαλύτερο και το πιο σταθερό ως προς τη θερμοκρασία δωμάτιο της κατοικίας, το καθιστικό, μπορεί με σχετική άνεση να φιλοξενήσει φυτά με επιβλητική ανάπτυξη. Γι’ αυτό τολμάμε να του αντιστοιχίσουμε φοίνικες, φίκους και δράκαινες. Αν αποτελεί ζώνη... καπνίσματος, επιλέγουμε φυτά που έχουν την ικανότητα να φιλτράρουν με τα φύλλα τους τον αέρα και να τον απαλλάσσουν από τον καπνό του τσιγάρου. Τρανταχτά παραδείγματα είναι ο φίκος μπέντζαμιν και το σπαθίφυλλο.
Στο γραφείο
Χώρος για εργασία, το γραφείο δεν πρέπει να φορτώνεται με επιθετικά στοιχεία, όπως είναι τα μυτερά φύλλα ή τα αγκάθια. Ας προτιμήσουμε να το ομορφύνουμε με νερτέρα. Εναλλακτικά, μπορούμε να καταφύγουμε σε φυτά που διακρίνονται για το φύλλωμα τους, όπως το αγλαόνημα.
Στο μπάνιο
«Εχθρικό» για τα περισσότερα φυτά, αφού διακρίνεται για τον κακό φωτισμό και την υψηλή υγρασία. Ωστόσο, μπορούμε να το αξιοποιήσουμε με το πλατυκέριο, την τραντεσκάντια, το αδίαντο ή άλλα είδη φτέρης.
πηγή: άγνωστη
|
