Μια ευρέως διαδεδομένη θεωρία αναφέρει το εξής:

Οι αριθμοί που γράφουμε δημιουργήθηκαν με αλγόριθμους, (1, 2, 3, 4, κλπ) που ονομάζονται αραβικοί αλγόριθμοι, για να ξεχωρίζουν από τους ρωμαϊκούς αλγόριθμους (I, II, III, IV, κλπ).

Οι Άραβες διέδωσαν τους συγκεκριμένους αλγορίθμους, ωστόσο η προέλευσή τους είναι Ινδική και πηγαίνει πίσω στους εμπόρους, που τους χρησιμοποίησαν για να μετρήσουν και να κάνουν τις εμπορικές συναλλαγές τους.

Ποια λογική ισχύει λοιπόν στους αραβικούς αλγόριθμους; Η εξήγηση -σύμφωνα με την συγκεκριμένη θεωρία- είναι πολύ πιο απλή απ’ ότι φαντάζεστε, αφού για όλα ευθύνονται οι γωνίες! Δείτε τις φωτογραφίες που ακολουθούν και θα καταλάβετε ακριβώς τι εννοούμε.

Η θεωρία αυτή ωστόσο μπορεί να φαίνεται πολύ λογική, αλλά δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένας έξυπνος μύθος!

Η αλήθεια είναι ότι οι αριθμοί που χρησιμοποιούμε σήμερα έχουν όντως προέλευση από την Ινδία που στη συνέχεια πέρασε δυτικά στους Άραβες και τον υπόλοιπο κόσμο, όμως τα σύμβολα που χρησιμοποιούσαν -εξέλιξη των οποίων είναι και οι σημερινοί αριθμοί- δεν είχαν να κάνουν με τις γωνίες κάθε συμβόλου.

Τα πρώτα ψηφία από τα οποία εξελίχθηκε αργότερα η Ινδο-Αραβική αριθμολογία, εμφανίστηκαν τον 3ο αιώνα π.Χ., ενώ το 0 καταγράφηκε το 870 μ.Χ. στην Κεντρική Ινδία και νωρίτερα, τον 6ο αιώνα, στην Περσία. Ο άμεσος πρόγονος των αριθμών που χρησιμοποιούνται σήμερα σε όλο τον κόσμο, εμφανίστηκε τον 10ο αιώνα στην περιοχή Maghreb που στην σύγχρονη εποχή αποτελείται από 5 χώρες της βόρειας Αφρικής: Λιβύη, Μαρόκο, Μαυριτανία, Τυνησία, Αλγερία, και την περιοχή Al-Andalus που περιελάμβανε κομμάτια της σημερινής Ισπανίας και Πορτογαλίας.

Οι πρώτες αναφορές της Δύσης στα συγκεκριμένα νούμερα έγιναν το 976 μ.Χ. στο βιβλίο Codex Vigilanus, ενώ χρειάστηκαν αρκετοί αιώνες και η πολύτιμη βοήθεια της εκτύπωσης σε χαρτί, μέχρι να καθιερωθούν στην Ευρώπη τον 15ο αιώνα.