Στο βορρά, στη Νορβηγία,
Μες στα χιόνια και στα κρύα
Ζει ένας νάνος από χιόνι

Που ποτέ ποτέ δε λιώνει,
Γιατί εκεί όλο χιονίζει
Κι ο αέρας στροβιλίζει
Τις νιφάδες από χιόνι.

Ξέρεις τι σκέφτομαι λοιπόν;
Είν' η τύχη του βουνό,
Αφού ζει στη Νορβηγία
Μες στα χιόνια και στα κρύα.

Μες στο κρύο και τα χιόνια
Ήρθε κι έφερε μπαλόνια,
Πίτες και τσουρέκια αφράτα,
Κουραμπιέδες, μαντολάτα.

Φίλος μ’ όλα τα παιδιά,
Που γελώντας του γλυκά
Του ’πανε Χρόνια Πολλά.

Να τος που μοιράζει τώρα
Χίλια δυο γλυκά και δώρα.

Κορίτσια, αγόρια ευχαριστώ
Λένε στον Αϊ – γελαστό
Και γυρίζουν στο χωριό
Για να κάνουν σκανταλιές
Σε μπαλκόνια και σ’ αυλές.

Δεν ήταν σε παλάτι
Ούτε και σε κρεβάτι,
Δεν ήταν σε σκηνή
Ούτε και σε αυλή.
Δεν ήταν σε καράβι
Ούτε και σε λιβάδι,
Δεν ήταν σε καλύβα
Μα ούτε και σε βίλα.
Μήπως ήταν σε ιγκλού;
Ή μήπως κάπου αλλού;
Μήπως ήτανε σε κάστρο;
Όχι, ήτανε σε στάβλο
Που γεννήθηκε ο Χριστός,
Και του αστεριού το φως
Έλαμψε πάνω απ’ τη γη,
Ποιος να το ’χε φανταστεί;

Χριστούλη, που γεννήθηκες
σε μια φτωχούλα φάτνη,
η παιδική μας η καρδιά
θέλει να σε ζεστάνει.
Και εγώ και όλα τα παιδιά
θέλουμε να σου πούμε,
γονατιστοί στη φάτνη Σου
πόσο Σε αγαπούμε.

Μη λέτε πως δεν ξέρω
Μη λέτε πως δε ξέρω
κι εγώ που ‘μαι μικρός
πως μια γαλάζια νύχτα
γεννήθηκε ο Χριστός.

Μη λέτε πως δε ξέρω
πως μ’ αγαπά πολύ
γι αυτό κι εγώ του στέλνω
ένα γλυκό φιλί.

Ο καιρός χριστουγεννιάζει
πέφτει στόλισμα το χιόνι.
Πράσινο άρωμα του ελάτου,
πόλεις και χωριά κυκλώνει.

Κι ο καιρός χριστουγεννιάζει.
Κάθε τόσο μια καμπάνα
δίνει μήνυμα στον κόσμο:
Σπήλαιο, γιος, αστέρι, μάνα.

Κι ο καιρός χριστουγεννιάζει.
Κάποιο φέρνει ουράνιο χέρι
την αγάπη-αρνί κοντά μας,
την ειρήνη-περιστέρι.

Φως και κρύσταλλα κι αχτίδες,
κι όλη η πλάση τρεμουλιάζει.
Χιόνι φτερουγούν οι αγγέλοι,
κι όσο πάει, χριστουγεννιάζει.

Οι καμπάνες τι χαρά.
Κάθε χρόνο μια φορά
`Αγια μέρα προμηνάνε,
σαν χτυπάνε.

Κι ο καθένας μας θα βγει
τυλιγμένος την αυγή,
στα καλά τα γιορτινά του,
τη χαρά του.

Μες στην εκκλησιά ορθός
πως γεννήθηκε ο Χριστός,
θε ν’ ακούσει όλη η κτίση
θα σκιρτήσει.

Οι καμπάνες, τι χαρά.
Κάθε χρόνο μια φορά
Άγια μέρα προμηνάνε,
σαν χτυπάνε.

Μες στην αχνόφεγγη βραδιά
πέφτει ψιλό ψιλό το χιόνι
γύρω στην έρμη λαγκαδιά
στρώνοντας κάτασπρο σεντόνι.

Ούτε πουλιού γρικάς λαλιά
ούτ’ ένα βέλασμα προβάτου
λες κι απλωμένη σιγαλιά
είν’ εκεί ολόγυρα θανάτου.

Μα ξάφνου πέρα απ’ το βουνό
γλυκός σημάντρου ήχος γρικιέται,
ωσάν βαθιά απ’ τον ουρανό
μέσα στη νύχτα να σκορπιέται.

Κι αντιλαλεί τερπνά τερπνά
γύρω στην άφωνη την πλάση,
και το χωριό γλυκοξυπνά
την άγια μέρα να γιορτάσει.

Ήταν μια νύχτα φωτισμένη
Μια αστροφεγγιά, μια ξαστεριά
Κι ήταν θαρρείς αδελφωμένα
‘Ανθρωποι, δέντρα και θεριά.

Είχε κινήσει κι ένα αστέρι
Απ’ τη βαθιά Ανατολή
κι ουρανοδρόμιζε να φέρει
στη Γη το φέγγος το πολύ.

Ένα γαλήνιο καραβάνι,
τρεις Μάγοι πάνε βιαστικά,
σμύρνα, χρυσάφι και λιβάνι,
δώρα κρατούν ευλαβικά.

Στη Βηθλεέμ έχουνε φτάσει
από πορεία μακρινή.
Βρίσκουν αλλιώτικη την πλάση.
Είχαν ανοίξει οι Ουρανοί.

Χαρούμενα οι καμπάνες
απόψε θα χτυπήσουν
τη γέννησή σου σ’ όλους
Χριστέ, θα διαλαλήσουν.

Στις εκκλησιές θα πάνε
παιδιά, νέοι και γέροι
κι από ψηλά θα φέγγει
το μαγικό τα’ αστέρι.

Γονατιστοί στη φάτνη
όλοι θα προσκυνήσουν
και στο Χριστό για δώρο
αγάπη θα χαρίσουν.

Καλώς όρισες ξανά Άγιε μας Βασίλη
με τα δώρα τα πολλά τα παιχνίδια τα καλά
που η μεγάλη σου καρδιά σ’ όλους μας θα στείλει.

Μας χαρίζεις διαλεχτά πάντα παιχνιδάκια
τόπια κούκλες σε κουτιά καραβάκια με πανιά
σ’ αγαπούμε από καρδιά όλα τα παιδάκια.

Φτάνεις πάντα γελαστός διώχνεις κάθε πόνο
και με την Πρωτοχρονιά με τα δώρα τα πολλά
και με όμορφες ευχές για το νέο Χρόνο.

Στη γωνιά μας κόκκινο τ’ αναμμένο τζάκι.
Τούφες χιόνια πέφτουνε στο παραθυράκι.
Όλο απόψε ξάγρυπνο μένει το χωριό
και χτυπά Χριστούγεννα το καμπαναριό.

Έλα εσύ που Αρχάγγελοι σε υμνούν απόψε.
Πάρε από την πίτα μας που ευωδιά και κόψε.
Έλα κι η γωνίτσα μας καρτερεί να 'ρθείς,
σού 'στρωσα Χριστούλη μου για να κοιμηθείς.

Χριστούγεννα σιμώνουν
μεγάλη εορτή,
χαρά σ’ όλο τον κόσμο,
χαρά σ’ όλη τη γη.

Στο δέντρο του Χριστού μας
ολόχαρα, παιδιά,
εμπρός ας τραγουδάμε,
μ’ αγάπη στην καρδιά!