Παντρεμένη ετών 58. Με δυο μεγάλα παιδιά πλέον και τα δυο παντρεμένα. Βρήκαν το δρόμο τους και είναι ευτυχισμένα. Η μάνα όμως δεν είναι. Έχει φάει κέρατο τρελό στα χρόνια που είναι παντρεμένη. Ο άντρας θέλει συνεχώς να επιβεβαιώνεται. Ανησυχεί ότι γερνάει. Η δική του λύση είναι οι παντρεμένες. Δεν έχουν απαιτήσεις και δε θα μιλήσουν ποτέ, αφού δεν τις συμφέρει.
Διαζύγιο δε μπορούν να πάρουν και ας έφτασαν 3 φορές ως την πόρτα του. Η γυναίκα δε δουλεύει, δεν έχει σύνταξη, δεν έχει λεφτά στην άκρη, δεν έχει περιουσία. Αναγκαστικά μένει εκεί.

Παντρεμένη ετών 37. Με ένα μωρό 13 μηνών. Ίδρωσε για να το αποκτήσει. Με μια έκτρωση στα 20, αναρωτιόταν μήπως δε μπορούσε να κάνει παιδιά. Ο φίλος της τότε και άντρας της πλέον, ήταν ανένδοτος. Δεν ήθελε παιδιά, δεν ήθελε γάμο, δεν ήθελε δεσμεύσεις. Στη μαμά του ως τα 40, ζούσε ανέμελα χωρίς ευθύνες και ζόρια. Έσκασε μύτη η εγκυμοσύνη. Εκείνος φρικαρισμένος, εκείνη σε πελάγη ευτυχίας. Με σεξ κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα, πως ήρθε αυτό το παιδί; Ήθελε να γεννηθεί τελικά. Παντρεύτηκαν στο δημαρχείο 2 εβδομάδες πριν να γεννήσει. Κι αυτό γιατί τον απείλησε ότι θα δώσει στο γιο του, το δικό της όνομα και ότι μετά θα τρέχει. Ο εγωισμός του δεν το άντεξε. Τώρα είναι μια οικογένεια, αλλά η ζωή του δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό. Βγαίνει με φίλους, ξενυχτάει, δουλεύει, κάνει τη ζωή του. Εκείνη κάνει υπομονή και κάθε μέρα βλέπει το γιο της και δεν το πιστεύει ότι πλέον είναι μάνα.

Παντρεμένος ετών 61. Καλοστεκούμενος. Οικονομικά είναι πολύ καλά. Οικογενειακά όχι. Παιδιά δεν έχει. Δε μπόρεσαν να κάνουν. Ζούσαν μια ζωή μοναχική, οι δυο τους. Φίλοι υπήρχαν, αλλά όλοι με παιδιά. Κι αυτό πονούσε αρκετά. Ο άντρας πλέον έχει διπλή ζωή.

Χωρισμένη 35άρα. Φεύγει, πάει στη δουλειά, γυρίζει, πάει στη γκόμενα. Η γυναίκα το ξέρει. Και δεν κάνει τίποτα. Έμαθε να είναι μόνη τόσα χρόνια και απλά το δέχεται παθητικά.

Παντρεμένος ετών 36. Όμορφος, αρρενωπός, άντρας με τα όλα του. Εμπειρίες αμέτρητες. Γυναίκες είχε από τα 17 του. Σχεδόν 20 χρόνια δηλαδή. Παντρεύτηκε πριν από ένα μήνα. Οι γυναίκες όμως παρέμειναν. Μια εδώ, μια εκεί. Τη νόμιμη την αγαπάει, αλλά βαριέται το ίδιο "φαγητό" κάθε μέρα και "τρώει" έξω συχνά. Θέλει πολύ να κάνει οικογένεια, λατρεύει τα παιδιά. Η γυναίκα του είναι πολύ όμορφη. Αν θελήσει, μπορεί να βρει κάποιον. Εκείνος λέει ότι προτιμά να μην ξέρει. Ακόμα και να τον απατήσει, δεν τον νοιάζει, αρκεί να μην το μάθει.

Αρραβωνιασμένος ετών 25. Καλό παιδί. Εργατικός, υπεύθυνος. Πολλές γυναίκες δεν είχε στη ζωή του, αλλά δυο μεγάλες σχέσεις του, του έμαθαν πολλά. Έχει συγχωρήσει απιστία σε μια κοπέλα που είχε. Η σχέση αργότερα χάλασε, χωρίς να φταίει εκείνος. Της συγχώρησε την απιστία, αλλά λίγο καιρό μετά, δεν άντεξε εκείνη και χωρίσανε. Στη νέα του σχέση, περνάει καλά. Είναι ευτυχισμένος και ίσως να το επισημοποιήσει αν όλα πάνε καλά. Δεν την έχει απατήσει προς το παρόν. Θέλει όμως, αρχίζει να αισθάνεται ότι πνίγεται. Ότι θέλει να αποκτήσει κι άλλες εμπειρίες. Πιστεύει ότι ένα βράδυ απλού παθιασμένου σεξ, δεν κάνει κακό. Αν δεν υπάρχει παράλληλη σχέση, δεν τον νοιάζει. Μια νύχτα με κάποια, δεν αλλάζει τα αισθήματά του. Είναι θέμα χρόνου να το κάνει. Να δοκιμάσει άλλες, ξένες γεύσεις.

Παντρεμένος ετών 38. Με δυο παιδιά. Και τρεις εξωσυζυγικές σχέσεις μέσα σε 10 χρόνια. Χώρια οι γυναίκες της μιας βραδιάς. Θέλει να περνάει καλά. Κάνει ταξίδια μόνος ή με τη γκόμενα που έχει κάθε φορά. Η δουλειά του είναι τέτοια, που του επιτρέπει να κάνει ό,τι θέλει. Έχει πάντα τα μάτια του ανοιχτά, για μια νέα σχέση. Αν η γυναίκα του τον απατάει, προτιμά να μην το ξέρει. Είναι όμορφη κι αυτή, αλλά βαρέθηκε το ίδιο ... 10 χρόνια.

Παραδείγματα υπάρχουν χιλιάδες. Ο καθένας μια διαφορετική περίπτωση. Το ζητούμενο είναι πάντα η επιβεβαίωση. Το διαφορετικό, το ξένο που πάντα είναι πιο γλυκό. Ενίοτε και η απλή κάλυψη του εγώ, της μοναξιάς, της ανασφάλειας.
Δε σου αρέσω πια; Με βαρέθηκες; Δεν εκτιμάς όλα όσα έκανα; Θα βρω κάποιον ή κάποια να το κάνει. Να με δέχεται όπως είμαι. Να μην υπενθυμίζει τα λάθη μου γιατί δεν τα ξέρει. Να έχει μάτια και σώμα και μυαλό μόνο για μένα και όχι για χίλιες υποχρεώσεις. Να είναι νέος ή νέα και να με κάνει να ξεχνάω ότι μεγάλωσα κι έχω παιδιά στην ίδια ηλικία. Όλοι κάτι ζητάνε. Άλλοι το βρίσκουν κι άλλοι όχι. Άλλοι χορταίνουν κι άλλοι είναι ακόμα πεινασμένοι.

Υπάρχει κανείς που δεν έχει απατήσει;
Υπάρχει κανείς που δεν του έχει περάσει ούτε μια τέτοια σκέψη από το μυαλό;Ποτέ;
Υπάρχει κανείς που είναι ολοκληρωτικά δοσμένος στο σύντροφό του;

Αν τον ή την βρείτε, πείτε μου να βάλω φωτογραφία.
Είναι παράδειγμα προς μίμηση...