 Ο καθένας έχει ονειρευτεί να μπορούσαν κρατήσουν οι γιορτές και τις 365 μέρες του χρόνου. Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά, αν συμβαίνει όμως να γιορτάζετε την Πρωτοχρονιά στη Ρωσία, είστε σε απόσταση ενός βήματος απ' το να γίνει όλη η χρονιά μια γιορτή.
Οι Ρώσοι γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά 9 φορές, ανάλογα με τις χρονικές ζώνες. Στις 31 Δεκεμβρίου, οι "τυχεροί" μπορούν να ακούσουν το ρολόι της Κόκκινης πλατείας και να πιούν σαμπάνια ακόμη μερικές φορές. Αν για παράδειγμα πάρουν ένα αεροπλάνο στις 8 το πρωί από το Βλαδιβοστόκ, και στη συνέχεια μετεπιβιβαστούν στο Ομσκ, και τέλος προσγειωθούν στη Μόσχα, τότε αυτοί οι επιβάτες θα έχουν την ευκαιρία να γιορτάσουν την Πρωτοχρονιά όχι μία αλλά τρείς φορές.
Τσουκότκα, 21η Δεκεμβρίου
Και δεν τελειώνουν όλα εκεί. Για να γιορτάσετε την Πρωτοχρονιά πιο νωρίς απ' όλους, πρέπει να πάτε στη Τσουκότκα. Εδώ την γιορτάζουν μία βδομάδα πιο πριν απ' όλον τον υπόλοιπο κόσμο, την πιο μεγάλη νύχτα του χρόνου στις 21 με 22 Δεκεμβρίου. Τη συγκεκριμένη νύχτα το αστέρι Αλταίρ μπαίνει στον αστερισμό του Αετού. Πρόκειται για ένα αστέρι που φέρει ιδιαίτερο θρησκευτικό φορτίο για τους Τσούκτσα και έχει γι’αυτούς το όνομα Πιγκέττι. Το πρωί της 22ης Δεκεμβρίου θεωρείται η πρώτη αυγή της νέας χρονιάς, μιας και η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει μετά απ' αυτή την ημερομηνία. Εκτός από πολλά κρουστά και φυλαχτά, η κάθε οικογένεια των Τσούκτσι, κατέχει έναν καθαγιασμένο δαυλό, με τη βοήθεια του οποίου η οικογένεια ανάβει την τελετουργική φλόγα της Πρωτοχρονιάς. Οι εκτροφείς των ελαφιών γεμίζουν με το λίπος τους μικρές δερμάτινες κούπες, για να εξευμενίσουν τα κακά πνεύματα.
Μάριι Ελ, 22η Δεκεμβρίου
Για να συνεχίσετε την γιορτή πρέπει να μετακινηθείτε 9.000 χιλιόμετρα δυτικά, για να γιορτάσετε την Πρωτοχρονιά στη Δημοκρατία των Μαρί Ελ, που εορτάζεται κατά την περίοδο του χειμερινού ηλιοστασίου ξεκινώντας από την 22η Δεκεμβρίου. Οι κορυφαίοι εορτασμοί συμπίπτουν συνήθως με τα ρωσικά Χριστούγεννα στις 6 και 7 Ιανουαρίου. Αυτές τις ημέρες οι ντόπιοι κερνάνε ξηρούς καρπούς, χορεύουν, μαντεύουν και σέρνουν τα πρόβατα απ' τα πόδια. Η λέξη Σορικιόλ (έτσι ονομάζουν την Πρωτοχρονιά οι ντόπιοι πληθυσμοί) μεταφράζεται ως “ποδάρι προβάτου”. Η μαγική χειρονομία του να τραβάς τα πρόβατα απ' τα πόδια, όπως πιστεύουν οι Μαρί, θα εξασφαλίσει την ευημερία την επόμενης χρονιάς.
Καρέλια, 25η Δεκεμβρίου
Από τη Ιοσκαρ-Ολά πρέπει να πάτε βόρεια, στο Πετροζαβόντσκ. Οι ντόπιοι πληθυσμοί γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά στις 25 Δεκεμβρίου. Οι εορτασμοί, στα χωριά, είναι συνήθως χαρμόσυνοι και πολύβουοι, με κάλαντα, μαντείες κτλ. Για να προβλέψουν το μέλλον χρησιμοποιούν συνήθως το “παντελόνι του Σιουντιού”, μια μεγάλη κρέπα που ψήθηκε πρώτη την παραμονή της εορτής. Ανοίγουν τρύπες στην κρέπα, ώστε να μοιάζει με μάσκα, και τη βάζουν στο πρόσωπο. Οι κοπέλες που θέλουν να παντρευτούν, πρέπει να περάσουν από δοκιμασίες, όπως να πατήσουν σε περσινά δεμάτια από σανό, να πηδήξουν πάνω από φωτιά, και να κρατηθούν από μια ζυγαριά.
Αλτάι, τέλη Ιανουαρίου
Μετά από τις χειμερινές γιορτές σε οποιαδήποτε από τις ρωσικές πόλεις, όσο διαρκούν από τις 31 Δεκεμβρίου ως τις 7 Ιανουαρίου, μπορείτε να συνεχίσετε στο Αλτάι. Η Πρωτοχρονιά έρχεται στο Αλτάι στα τέλη Ιανουαρίου, αρχές Φεβρουαρίου, σύμφωνα με το σεληνιακό ημερολόγιο. Το πρωί της Τσάγκα Μπαϊράμ (έτσι λέγεται η Πρωτοχρονιά στο Αλτάι) οι γέροντες απ' όλα τα χωριά και άλλους οικισμούς ευλογούν το χώμα με σπονδές γάλακτος και δένουν κορδέλες πάνω στα κλαδιά των δέντρων, μια μπλε και μια λευκή. Οι νοικοκυραίοι ανάβουν μεγάλες φωτιές στις αυλές τους. Ζητάνε συγχώρηση ο ένας από τον άλλον και σερβίρουν, κυρίως, γαλακτοκομικά, τυρί, ταλκάν και μπορσόκ.
Μπουριατία, τέλη Φεβρουαρίου
Το Σαγκααλγκάν είναι η βασική γιορτή των Μπουριατών. Είναι η Πρωτοχρονιά σύμφωνα με το σεληνιακό ημερολόγιο. Δεν έχει συγκεκριμένες ημερομηνίες και κάθε χρόνο οι μέρες είναι διαφορετικές, όμως πέφτουν στο τέλος του χειμώνα, κατά τη νέα σελήνη του Φεβρουαρίου. Το Σαγκααλάν δεν ξεκινά τα μεσάνυχτα, αλλά νωρίς το πρωί, την πρώτη μέρα της καινούργιας χρονιάς. Τα γαλακτοκομικά είναι απαραίτητα για το τραπέζι και το λευκό συμβολίζει την ευημερία. Στο γιορτινό τραπέζι υπάρχουν επίσης βραστό αρνί και “μαντί”, μεγάλα ραβιόλια βρασμένα σε ατμό. Κατά τον εορτασμό καίνε, συμβολικά, παλιά αντικείμενα, καθώς θεωρείται ότι μαζί τους καίγονται και οι παλιές αμαρτίες. Και εφ' όσον δεν εορτάζουν γενέθλια, στη Μπουριατία, ο καθένας συμπληρώνει άλλον έναν χρόνο την Πρωτοχρονιά.
Τσουβασία και Μπασκιρία, 21η Μαρτίου
Έπειτα από τον μαζικό εορτασμό των γενεθλίων όλων των Μπουριατών, αξίζει να γιορτάσετε μια ανοιξιάτικη Πρωτοχρονιά, την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας. Η Πρωτοχρονιά εορτάζεται στη Τσουβασία και στη Μπασκιρία, που βρίσκονται δυτικά από τη Μπουριατία, και όπου κληρονομήθηκε η παράδοση της “ανοιξιάτικης Πρωτοχρονιάς” από τους Πέρσες που κατοικούσαν την κοιλάδα του ποταμού Ουράλ κατά τον 7ο αιώνα π.Χ. Αυτή την ημέρα, στα σπίτια των Μπασκίρων και των Τσουβάς μαγειρεύουν σούπες από σιτάρι, που συμβολίζει την πλούσια σοδειά. Μια μέρα πριν, διοργανώνουν αγωνίσματα ιππασίας, τρεξίματος, πάλης και τοπικών χορών.
Γιακουτία και Αυτόνομη περιφέρεια του Γιαμάλο Νενέτς, 21-22 Ιουνίου
Για να εορτάσετε την Πρωτοχρονιά το καλοκαίρι, πρέπει να πάτε στην Γιακουτία, όπου η γιορτή Ισιάχ συμπίπτει με τις ημέρες του θερινού ηλιοστασίου, 21 με 22 Ιουνίου. Η αλήθεια είναι ότι οι κάτοικοι της Γιακουτίας γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά δύο φόρες, μαζί με τους υπόλοιπους Ρώσους, τον χειμώνα, αλλά και το καλοκαίρι, σύμφωνα με την αρχαία παράδοση. Η Γιακουτία είναι ένα μεγάλο τμήμα της Σιβηρίας, και σχεδόν το ήμισυ του εδάφους της βρίσκεται πέραν του Αρκτικού κύκλου. Τον χειμώνα η θερμοκρασία μπορεί να αγγίζει τους -60 βαθμούς Κελσίου, ενώ το καλοκαίρι είναι πολύ σύντομο και έρχεται ακριβώς στα τέλη του Ιουνίου. Το 1941, το Ισιάχ συνέπεσε με την αρχή του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, και μετά απ' αυτό, η γιορτή μεταφέρθηκε στο διάστημα μεταξύ της 10ης και της 25ης Ιουνίου, ανάλογα με το ουλούς, δηλαδή τη διαδοχή των επετείων και των τοπικών εορτών. Οι Γιακούτιοι έχουν διατηρήσει μια αρχαία παράδοση των κτηνοτρόφων, να χωρίζουν το έτος σε δύο εποχές, και το Ισιάχ αποτελούσε το όριο ανάμεσα στο παλιό και το καινούριο, το παρελθόν και το μέλλον.
gr.rbth.com
|
