 1. Η θέση οδήγησης
Πλάτη - Η ενεργός ασφάλεια του αυτοκινήτου απαιτεί ο οδηγός να κάθεται σε μια στάση σχετικά κάθετη, με την πλάτη ίσια, όπως π.χ. όταν θέλει κάποιος να γράψει κάτι που απαιτεί συγκέντρωση, οπότε και κάθεται στη καρέκλα με ίσια και όρθια την πλάτη (ενώ αν θέλει να ξεκουραστεί, απλώνεται στην καρέκλα). Η παρουσία αερόσακου μάλιστα αυξάνει την ανάγκη να καθόμαστε όσο το δυνατόν πιο μακριά από το ταμπλώ, για μείωση του κινδύνου ενός τραυματισμού από την απότομη εκτίναξη του αερόσακου σε μια σύγκρουση. Η καλή πρόσβαση στα πεντάλ είναι επίσης ζωτικής σημασίας. Εξαρτάται από τον οδηγό να βρει την "χρυσή τομή" ανάμεσα στην άνεση και την ασφάλειά του, ρυθμίζοντας κατάλληλα την απόστασή του από το τιμόνι και τα πεντάλ.
Προσκέφαλο - Μην ξεχνάτε πως για μέγιστη αποτελεσματικότητα, πρέπει να υπάρχει όσο το δυνατόν μικρότερη απόσταση ανάμεσα στο προσκέφαλο και το κεφάλι σας. Η ακριβής θέση επαφής τους δεν είναι ιδιαίτερα σημαντική. Παρ' όλα αυτά, το προσκέφαλο θα πρέπει να είναι σε επαφή με το κεφάλι παρά με το λαιμό, καθώς η συγκράτηση του κεφαλιού είναι πιο αποτελεσματική και προσφέρει μεγαλύτερη προστασία.
Τιμόνι - Κάθε χρόνο, γίνονται πάρα πολλά δυστηχήματα επειδή ο οδηγός, λόγω του ότι δεν κρατούσε το τιμόνι με το σωστό τρόπο, δεν μπόρεσε να αντιδράσει εγκαίρως, κάνοντας τον κατάλληλο ελιγμό.
2. Αποστάσεις κατά την οδήγηση
Κατά την οδήγηση, πρέπει να κρατούνται αποστάσεις από τα άλλα αυτοκίνητα, ώστε να είναι εύκολη η αποφυγή της σύγκρουσης αν κάτι έκτακτο συμβεί. Ο μέσος χρόνος αντίδρασης ανάμεσα στην αντίληψη του κινδύνου και στο πάτημα των φρένων είναι γύρω στο ένα δευτερόλεπτο, ανάλογα με τον οδηγό. Πέρα από αυτό, πρέπει πάντα να υπάρχει και ένα περιθώριο ασφαλείας για να έχουμε καλύτερες δυνατότητες αποφυγής ενός ατυχήματος.
3. Φρένα
Όταν φρενάρουμε, η κινητική ενέργεια του αυτοκινήτου μετατρέπεται σε θερμότητα. Ανάλογα με τον τρόπο οδήγησης του αυτοκινήτου, οι δίσκοι των φρένων φτάνουν σε θερμοκρασίες από 150° C έως και 600° C. Η θέρμανση από το φρενάρισμα και η φθορά από τη χρήση αποδυναμώνουν τους δίσκους, τα τακάκια και τα υγρά των φρένων, των οποίων η αποτελεσματικότητα έτσι χάνεται με τον καιρό.
4. Ταχύτητα
Η ταχύτητα είναι ένας αυξητικός παράγοντας στο 50% των θανάσιμων ατυχημάτων. Τα όρια ταχύτητας θέτονται σύμφωνα με άμεσους παράγοντες γύρω από κάθε περιοχή (ορατότητα, κατάσταση του δρόμου), αλλά επίσης και βάσει της ασφάλειας των υπολοίπων οδηγών. Η υπέρβαση των ορίων ταχύτητας προκαλεί πολλά θανάσιμα τροχαία ατυχήματα. Εσείς θα οδηγούσατε μέσα στην πόλη με 130 χλμ την ώρα;
5. Εξωτερικός καθρέπτης
Ρυθμίζουμε τον καθρέπτη με τέτοιον τρόπο ώστε να μειώνεται το τυφλό σημείο σε ένα ελάχιστο επίπεδο.
6. Καθρέπτης
Οι δύο πλαϊνοί εξωτερικοί καθρέπτες, ακόμα κι όταν είναι σωστά ρυθμισμένοι, δεν καλύπτουν πλήρως το οπτικό πεδίο πίσω από το αυτοκίνητο. Σωστή και πλήρη ορατότητα πίσω έχουμε μόνο όταν χρησιμοποιούμε και τον εσωτερικό καθρέπτη, ο οποίος δεν θα πρέπει να είναι ρυθμισμένος έτσι ώστε να βλέπει ο οδηγός μόνο τα παιδιά στο πίσω κάθισμα!
7. Συντήρηση ελαστικών
Πρακτικά λοιπόν, ακολουθούμε τις προτεινόμενες από τον κατασκευαστή του αυτοκινήτου, πιέσεις τις οποίες παρακολουθούμε τουλάχιστον κάθε εβδομάδα μετρώντας τις με «κρύα» ελαστικά, και πάντα όταν ετοιμαζόμαστε για ταξίδι. Πλην όμως, θα ήταν χρήσιμο να γνωρίζουμε κάποιους κανόνες, αφού το -μοναδικό για τους περισσότερους από μας- αυτοκίνητό μας αποτελεί μέσο γενικής μεταφορικής χρήσης.
Γενικά, δεδομένης πάντα της προσεκτικής και «αμυντικής» οδήγησης, οι πιέσεις πρέπει να είναι κατά δύο τουλάχιστον psi πάνω από την προτεινόμενη τιμή, αναλογικά στους εμπρός και πίσω τροχούς (μπροστά οι πιέσεις είναι συνήθως λίγο μεγαλύτερες σε σχέση με πίσω, λόγω του βάρους του κινητήρα, αλλά και λόγω της πρόσθετης στήριξης του προφίλ των ελαστικών που στρίβουν).
Σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι η αύξηση των πιέσεων (εκτός υπερβολών) δεν επηρεάζει την πρόσφυση του πέλματος, το οποίο διατηρεί πάντα τις ιδιότητές του όσο καιρό λειτουργεί εντός των θερμοκρασιακών του ορίων. Αλλωστε, έτσι επιτυγχάνουμε περισσότερη οικονομία καυσίμου και έχουμε καλύτερη αίσθηση των εμπρός τροχών στο τιμόνι, καθώς οι πληροφορίες τον κατευθυντήριων τροχών δεν «απορροφούνται» από την υπερβολική ελαστικότητα του προφίλ. Επίσης, σημαντικό είναι το ότι η επαρκής πίεση συντείνει στο καλύτερο φρενάρισμα, καθώς το πέλμα δεν αποκολλάται εξαιτίας στιγμιαίων «τιναγμάτων» του προς τα εμπρός λόγω υπερβολικής παραμόρφωσης, ούτε το τιμόνι «παίζει» αριστερά - δεξιά (σημαντικό ρόλο παίζει η ικανότητα των αμορτισέρ). Κατά τις μικρές μετακινήσεις στην πόλη, οι κατά τον κατασκευαστή πιέσεις συνδυάζουν την άνεση με την αποτελεσματικότητα, καθώς τα ελαστικά συνήθως δεν φτάνουν στην ιδανική θερμοκρασία λειτουργίας τους.
Αν έχει βρέξει επαρκώς και έχουμε μέσο φορτίο, κατεβάζουμε τις πιέσεις στο ελάχιστο κατά τον κατασκευαστή, ή ακόμη περισσότερο κατά 2-3 psi (όχι όμως παραπάνω, ώστε οι αυλακώσεις να διατηρούν την αποχετευτική τους ικανότητα). Έτσι η υστέρηση του ελαστικού είναι περισσότερη και το πέλμα ακολουθεί «γλυκά» την αλλαγή κατεύθυνσης όλου του τροχού χωρίς να αποκολλάται απότομα. Αυτό όμως συνεπάγεται και πιο ήρεμη οδήγηση εκ μέρους μας, χωρίς ξαφνικές αλλαγές κατεύθυνσης με το τιμόνι, ή απότομο φρενάρισμα που «ανασηκώνει» τους πίσω τροχούς. Ο κίνδυνος παραμονεύει (υδρολίσθηση) αν οι μεταβολές της ταχύτητας είναι μεγάλες, το φρενάρισμα απότομο ή βλέπουμε ότι το νερό έχει λιμνάσει στο δρόμο. Αν έχουμε περισσότερο φορτίο (πίσω επιβάτες ή αποσκευές), δεν μειώνουμε τις πιέσεις πίσω, αφού το βάρος αναπληρώνει την επιθυμητή ελαστικότητα του προφίλ.
Πρέπει να είμαστε προσεκτικότεροι αν έχει βρέξει λίγο και η «γλίτσα» δεν έχει απομακρυνθεί παραμένοντας κάτω από το πέλμα, ιδιαίτερα κοντά στα φανάρια. Εκεί δεν φρενάρουμε απότομα και απλώς κυλούμε αργά μέχρι να σταματήσουμε ενώ πάντα διατηρούμε μεγάλη απόσταση από τους προπορευόμενους, έχοντας μόνιμα μεγαλύτερη κατά μία τη σχέση κιβωτίου ταχυτήτων. Οι πιέσεις πρέπει να μειώνονται κατά 4 psi τουλάχιστον, ακόμη και 8 μπροστά, ώστε να έχουμε υπό τον έλεγχό μας τους κατευθυντήριους τροχούς. Επίσης, λιγοστεύουμε τις πιέσεις αν ο καιρός είναι κρύος, βοηθώντας τα ελαστικά να φτάσουν γρήγορα στην επιθυμητή θερμοκρασία λειτουργίας τους. Ένα πιεσόμετρο στο ντουλαπάκι αποτελεί πολύτιμο εφόδιο για τον προνοητικό οδηγό.
8. Αντικατάσταση ελαστικών
Υπάρχουν ενδεικτικά σημεία φθοράς των ελαστικών, χαραγμένα πάνω στο πέλμα τους, η θέση των οποίων φαίνεται είτε με βέλη, είτε με το λογότυπο της μάρκας του ελαστικού, συχνά συνοδευόμενη από τα γράμματα TWI, τοποθετημένα στην περίμετρο του ελαστικού. Όταν τα πέλματα των ελαστικών έχουν φθαρεί περισσότερο από 1.6 χιλιοστά σε βάθος, τότε πρέπει να αντικατασταθούν, καθώς το πέλμα δεν μπορεί να εκκενώνεται από το νερό αποτελεσματικά, και τα λάστιχα κινδυνεύουν να σκάσουν.
9. Ζώνη ασφαλείας
Σιγουρέψτε ότι το κάτω μέρος της ζώνης δένει το σώμα όσο πιο χαμηλά γίνεται, περίπου στις αρχές των γοφών: δεν πρέπει ποτέ να δένει το στομάχι! Η τοποθέτηση της ζώνης με αυτόν τον τρόπο παρέχει μεγαλύτερη άνεση και ασφάλεια. Το πάνω μέρος της ζώνης πρέπει επίσης να είναι σωστά τοποθετημένο, περνώντας από τη μέση της κλείδας, στη μισή απόσταση δηλαδή μεταξύ του ώμου και του λαιμού. Το ρυθμιστικό του ύψους της ζώνης (που βρίσκεται στο ύψος του ώμου), πρέπει επίσης να χρησιμοποιείται για την σωστότερη τοποθέτηση της ζώνης. Μην ξεχνάτε να το χρησιμοποιείτε! Σφίξτε τη ζώνη, αρχίζοντας από την λεκάνη. Η ζώνη πρέπει να φοριέται σφιχτά - κάτι που συνήθως δεν προβληματίζει τους οδηγούς/επιβάτες - και να γίνεται έλεγχος για την σωστή λειτουργία του μηχανισμού της. Αντικείμενα που εμποδίζουν τη ζώνη να εφαρμόσει πλήρως στο σώμα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιούνται. Ελέγξτε ότι η ζώνη δεν έχει διπλώσει σε κανένα σημείο της, και σιγουρευτείτε ότι τα ρούχα σας δεν έχουν "παγιδευτεί" από το κάτω μέρος της ζώνης.
10. Συστήματα ασφαλείας-συγκράτησης για μικρά παιδιά
Το κεφάλι ενός παιδιού είναι αναλογικά μεγαλύτερο σε σχέση με το σώμα του, συγκριτικά με τις αναλογίες ενός ενηλίκου. Η σπονδυλική στήλη ενός παιδιού είναι επίσης πολύ εύθραυστη και επομένως είναι ζωτικής σημασίας να υπάρχει σωστή υποστήριξη σε όλο το μήκος της πλάτης και του λαιμού του, στην περίπτωση μιας μετωπικής σύγκρουσης. Το παιδικό κάθισμα προσφέρει μεγαλύτερη προστασία αν έχει την πλάτη του στο μπροστινό μέρος του καθίσματος (αν τοποθετείται ανάποδα στο κάθισμα), και κάποια καθίσματα αυτού του είδους μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για παιδιά μέχρι την ηλικία των 3 ετών.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ
www.policenet.gr
|
